Nog precies een maand... dan vliegen we voor de eerste keer naar Indonesië!
Hopen we tenminste. Want ik geloof het pas als we echt in het vliegtuig zitten. Er hoeft tenslotte maar een nieuwe variant van het coronavirus op te duiken en alles loopt anders. Om van een besmetting bij één van ons nog maar niet te spreken. Ik houd met allerlei scenario's rekening, maar probeer me tegelijk vooral te richten op de voorpret. We hebben namelijk een huis!
Het heeft Jan heel wat zaterdagen gekost, maar 30 bezichtigingen verder hebben we dan toch ons plekje gevonden. Voor de goede orde: die 30 bezichtigingen waren niet nodig omdat wij zo'n moeilijke smaak hebben. Na 1 ronde waren we er eigenlijk al wel uit, maar het uitzoeken op zich bleek niet het probleem. De onderhandelingen die daarop volgden (en die we gelukkig niet zelf hoefden te doen) waren uiteindelijk steeds de deal-breker.
Net toen we het op wilden geven en al hadden afgesproken dat we in januari in een hotel zouden gaan en dan opnieuw de huizenjacht zouden openen, was er toch een huis waar de deal wel van rond kwam. En ineens kreeg ik een een foto met verfstalen en de mogelijkheid om iedere ruimte naar mijn eigen smaak in te richten... Wat een feest!
Inmiddels heb ik op mijn telefoon tientallen moodboards en pins van alle meubels die ik mooi vind, kleuren waar ik van houd en stijlen die me wel aanspreken. En mijn huis ligt vol met briefjes van spullen die ik echt mee moet nemen.
Ineens realiseer ik me waarom iedereen me al maanden vraagt of ik al druk bezig ben met voorbereiden. Toen nog niet maar nu...
Inmiddels besef ik ook dat ik lang niet alles in mijn koffer krijg wat ik mee wil nemen. Daarom breid ik mijn verzameling lijstjes uit met lijstjes van spullen die ik na een volgende bezoek in Nederland echt mee moet nemen. En als ik dan toch lijstjes aan het maken ben, dan weet ik er nog wel een paar: Dingen die ik nog tegen de kinderen moet zeggen, zaken die nog geregeld moeten worden, boodschappen voor Kerst, spullen waar ik aan moet denken als ik afscheid ga nemen op mijn werk, mensen die ik echt nog even wil zien...
Er is onderhand een klein bos gekapt voor al het papier dat ik gebruik, maar in deze chaotische tijd geven de lijstjes me wel houvast. En daardoor kan ik naast alle drukte blijven genieten van de voorpret en de bijzondere ervaring. Dus als je nu vraagt of ik het druk heb met de voorbereidingen, dan zeg ik met een stralende lach: "Jazeker!"
Comments